Hoe ik leerde wat de kracht van blije doelen is
Het is maandagochtend 23 januari 2013. Buiten is het grauw en koud; Blue Monday ligt al een week achter ons, maar is in mijn humeur blijven hangen. Het leven ziet er saai en kleurloos uit.
In een poging mijn klaagbuien om te buigen in positieve energie, heb ik in het weekend voor mezelf een paar blije doelen opgeschreven. Blije doelen zijn eigenlijk dromen met een deadline, je kent ze wel. En je moet er blij van worden natuurlijk.
Blij doel 1: zo snel mogelijk een weekendje naar vrienden in Stockholm. Minimaal 1 keer per jaar reis ik naar deze stad; ooit raakte ik onder de indruk van de rust, de schoonheid en de creativiteit van de stad en alhoewel februari me gezien de sneeuwval en het geringe aantal zonuren niet perfect lijkt, staat het bezoek toch bovenaan mijn lijstje.
Ik had wel hoofdschuddend naar mijn bankrekening gekeken en me afgevraagd HOE het kon dat ik als Sink-ie toch nooit aan sparen toe kwam. Omdat die gedachte niet bij de positieve energie-zoektocht past, houd ik het bij dromen. Dat mag best.
Daarom blij doel 2: een spaarrekening starten voor een reis door Europa in 2014.
Passend bij blij doel 3: een reis door Europa plannen.
Terug naar maandagochtend. Ik loop het kantoor van MVO Nederland binnen en start mijn computer op. Drie mails, dat valt mee (mijn blue Monday gedachte: ben ik zo onbelangrijk?). Ik lees een afmelding van een ondernemer voor een bijeenkomst en de aankondiging van een collega dat hij vader gaat worden. Als laatste valt mijn oog op de mail met vreemd uitziende afzender “Henrik bladibla, in the name of the Royal Swedish Family”. Ik open de mail en lees de inhoud drie keer door:
Henrik nodigt me, namens koning Koning Carl XVI Gustav en zijn gemalin Sylvia, plechtig uit voor het tweedaagse World Child & Youth Forum over kinderrechten en bedrijven. In het koninklijk paleis. In Stockholm. In maart.
Ik vraag drie directe collega’s of zij ook zo’n gekke mail hebben gehad van de Zweedse koning. ‘Haha Mees, dream on.’ En: ‘Die spam van tegenwoordig wordt steeds gekker.’
Maar het staat er echt. En als ik google, zie ik dat dat Forum ook bestaat. En op LinkedIN lijkt die Henrik daar ook écht voor te werken. Zou het dan echt waar zijn?
Ik besluit van wel. Ik mail Henrik dat ik gráág kom. Ik boek meteen een kamer in een hostel en een goedkoop ticket en pols of er ergens misschien een klein budgetje beschikbaar is voor dit soort dienstreizen. De collega die me eerst uitlachte schiet me nu te hulp; voor haar project heeft ze nog wat budget beschikbaar als ik beloof om ter plekke 5 nieuwe relevante contacten te leggen. Dat lijkt me een haalbare kaart.
En zo loop ik op 22 maart door de hoge, donkere gangen van het Koninklijke Paleis in Stockholm. Het blijkt echt een partij voor hotemetoten te zijn; ik maak kennis met highly placed officials van Unicef, H&M, IKEA en de CCO van Lego geeft me zijn visitekaartje: een legopoppetje dat precies op hem lijkt. Ik doe mee aan de paneldiscussie over kinderrechten in het MKB in de chique bibliotheek, zit tijdens de lunch met de koninklijke familie aan tafel met prins Daniel (ok, 6 borden verder maar toch!) en loop vooral verwonderd rond. Is this for real? (Jep!)
Als ik van de lunch naar een volgende paneldiscussie loop, gaat mijn telefoon. Een onbekend nummer uit Amsterdam; ik besluit op te nemen met de vraag of ik later terug kan bellen. De dame aan de andere kant van de lijn wil toch graag meteen haar verhaal doen: ze feliciteert me namens een groot biermerk met het winnen van de Innovation Challenge; of ik mijn gegevens wil mailen zodat ze het prijzengeld van 5000$ kunnen overmaken. Ik geloof mijn oren niet: die fotopresentatie over de nieuwe generatie ouderen die ik in het najaar maakte… Zou het echt?
Ja, het was echt.*
En zo kwam het dat een blauwe maandag de opmaat bleek voor een koninklijk feest en een wereldreis. Want met dat startkapitaal van dat biermerk bleek het een stuk leuker sparen. Begin 2014 had ik voldoende bij elkaar gescharreld voor een lange reis, zei mijn baan op en vertrok in de auto van mijn opaatje.
Allereerst naar Zweden natuurlijk – even buurten bij Carl Gustav en Daniel.
*Wat nog terug te vinden is van deze challenge onder de titel “Ideas Brewery” is wat scattered over het web, maar ik vond ergens de volgende tekst: “The winner of the competition, among 10 finalists, juried by Florence Guesnet, Senior Director Global Consumer & Market Intelligence, Miguel de Jaime Guijarro, Regional Commercial Director Western Europe, Donald Petrie, Hollywood director, Naomi Harris, renowned photographer, and Kees van Duyn, cultural commentator, was M.S., coordinator on strategic learning and sustainable transition management. She characterized the 60+ generation as being prepared to start a brand new phase as they are free, happy, and have time for everything and generally are enjoying the best time of their life.” Avasilcai, S., Co-creation value through customers’ proactive engagement, a case stury on Heineken